گروه ورزشی- رها معیری

مهندس سیدمصطفی هاشمی طبا می‌گوید: اگر مسابقات المپیک ۲۰۲۱ توکیو برگزار نشود، ضرر و زیان آن برای ورزش کشور ما بیش از حد تصور است، چون همه ورزش و ورزشکاران ایرانی چهار سال برای این مسابقات برنامه‌ریزی کرده‌اند و IOC نیز این شرایط را درک می‌کند و بعید است در هیچ شرایطی المپیک توکیو برگزار نشود.
کمتر از یک سال به برگزاری مسابقات المپیک ۲۰۲۰ توکیو (که در تابستان سال ۲۰۲۱ برگزار می‌شود) باقی مانده و تیم‌های ورزشی سراسر جهان مشغول برگزاری اردوهای تدارکاتی هستند در سایه پاندومی کرونا هستند. مسئولان کمیته ملی المپیک ایران نیز این روزها در تلاشند که با برگزاری اردوهای آماده سازی زیر سایه پروتکل‌های بهداشتی که از سوی کمیته بین المللی المپیک IOC تدوین شده، آمادگی ورزشکاران ایرانی را برای حضور در این مسابقات در شرایط مطلوب نگاه دارند و بیشترین سهمیه حضور در این مسابقات را بگیرند، اما در چند روز گذشته خبر ابتلای صمد نیکخواه بهرامی، کاپیتان تیم ملی بسکتبال ایرانی به ویروس کرونا، این زنگ خطر را برای ورزش کشور به صدا درآورد که در باید تیم‌های ایرانی برای مسابقات پیش‌رو با دقت و وسواس بیشتری حضور داشته باشند و در انتظار روزهای سخت‌تری باشند. بی‌تردید یکی از چالش‌های بزرگ کشورها، برای حضور در بزرگترین مسابقات ورزشی جهان حفظ سلامتی ورزشکاران و هوادارانی است که برای تماشای این مسابقات به توکیو می‌روند و ورزشکاران ایرانی نیز این قاعده مستثنا نیستند. برای بررسی وضعیت کاروان ورزشی ایران و شرایط برگزاری المپیک توکیو، «وطن روز» با مهندس سید مصطفی هاشمی طبا، رئیس سابق کمیته المپیک که سال‌ها در این سمت فعالیت کرده، گفت‌وگویی انجام دهده که در ادامه می‌خوانید.

* با توجه به وقفه یک ساله در برگزاری مسابقات المپیک، تیم‌ها و ورزشکاران ایران، تا چه اندازه آمادگی حضور قدرتمند در مسابقات انتخابی یا المپیک  توکیو را دارند؟

ما باید شرایط این روزهای دنیا در مواجهه با پاندمی کرونا و ورزش‌های قهرمانی را بسنجیم و مطابق شرایط روز برنامه‌ریزی کنیم، نه اینکه به‌خاطر یک بیماری زندگی را تعطیل نماییم و آن زمان همه چیز نابود خواهد شد. بر اساس پروتکل‌های ورزشی که کمیته بین‌المللی المپیک IOC  در نظر گرفته است، تیم‌های ورزشی می‌توانند در اردوها و مسابقات انتخابی با تست‌های پزشکی و رعایت دقیق پروتکل‌ها شرکت کنند. بدون تردید اگر این مسابقات برگزار نشود، ضرر و زیان آن برای ورزش کشور ما بیش از حد تصور است، چون همه ورزش کشور چهار سال برای این مسابقات برنامه‌ریزی کرده‌اند و IOC نیز این شرایط را درک می‌کند و بعید است که این مسابقات برگزار نشود. پس در یک سال زمان باقی مانده که فرصت مناسبی است تیم‌های ورزشی ما باید آماده برگزاری مسابقات شوند. والیبال و بسکتبال اردوهایشان را برپا کردند و تیم‌ها و نفرات دیگر هم در حال آماده سازی هستند. در وقفه چند ماهه‌ای که رخ داد و ورزش دنیا برای چند ماه به دلیل شیوع کرونا تعطیل شد، ممکن است یک مقدار برخی از ورزشکاران در شرایط مسابقه قرار نداشته باشند و به‌نوعی تنبل شده‌ باشند که مربیان می‌توانند این مشکل را برطرف نمایند. اما ابتلای کاپیتان تیم‌ ملی بسکتبال ایران به کرونا، زنگ خطر و هشداری بود که بیشتر شرایط ورزشکاران را رصد کنیم و زمانی‌که ورزشکار در اردو نیستند، آنها را به حال خود رها نکنیم. البته این مشکلات برای همه کشورهای دنیا یکسان است و در چند ماه گذشته خبر ابتلای ورزشکاران به کرونا بیش از هر زمان دیگری شنیده شده است. با توجه به این شرایط  احتمالا سطح مسابقات ۲۰۲۱، نسبت به المپیک‌های قبل پایین‌تر باشد، چون ممکن است یک سوم ظرفیت ورزشگاه‌ها تماشاگر حضور داشته باشد یا اصلا مسابقات بدون حضور تماشاگران برگزار شود. از سوی دیگر تیم‌ها و ورزشکاران با آمادگی کمتری در مسابقات حضور پیدا کنند. طبق پیش بینی‌ها رکورد خاصی در این المپیک جابه‌جا نخواهد داشت، ولی در این شرایط برگزاری المپیک خیلی بهتر از عدم برگزاری آن است.

*از دید شما رعایت دقیق پروتکل‌ها در دهکده المپیک، که محل رفت و آمد ورزشکاران و خبرنگاران است، تا چه اندازه می‌تواند سلامت این مسابقات را تضمین نماید؟‌

ما مردمی دقیق‌تر از ژاپنی‌ها در برنامه ریزی و مدیریت شرایط نداریم و احتمالا به ورزشکاران یا تماشاچیان اعلام می‌کنند که زودتر به توکیو بیایند و ۱۴ روز آنها در قرنطینه نگه می‌دارند. قطعا مقررات سخت و جدی نیز در دهکده المپیک حاکم خواهد بود. خود مقامات کشور ژاپن هم تاکید دارد که برگزاری این مسابقات در این شرایط، کار بسیار دشوار و حتی غیرممکنی است، اما آنها مصمم هستند این بازی‌ها را برگزار کنند. در دهکده المپیک شرایط تداخل زیاد است و ورزشکاران دائم در حال رفت و آمد هستند، حتما مقامات برگزار کننده مسابقات برنامه‌ریزی دقیقی خواهند داشت که تداخل و برخورد ورزشکاران در محیط بیرون از هتل و ورزشگاه کاهش پیدا کند و آلودگی در دهکده به صفر برسد. به نظر من مشکل‌ترین چالش ژاپنی‌ها در سالم نگاه داشتن محیط دهکده المپیک است. از سوی دیگر محدودیت‌های زیادی برای تماشاچیان، خبرنگاران و گردشگران ورزشی در نظر گرفته خواهد شد. ما در مسابقات المپیک‌های سیدنی استرالیا (۲۰۰۰) و آتن یونان (۲۰۰۴) شاهد بودیم که گردشگر و تماشاچی خارجی زیادی، به این کشورها نیامده بودند و فقط تیم‌ها و یک گروه محدودی از هوادران‌شان در ورزشگاه حضور داشتند، در این شرایط شاید ژاپنی‌ها اجازه حضور هواداران خارجی را ندهند و مرزهایشان را ببنندند. البته این صحبت‌ ما در شرایط پاندومی کروناست و شاید تا زمان برگزاری المپیک در تابستان سال آینده پاندمی کرونا با ساخت واکسن ریشه کن شود و آن زمان همه این حرف‌های ما کاربردی ندارد.

*برنامه کمیته ملی المپیک را چطور ارزیابی می‌کنید؟‌

به نظر من باید از ۶ ماه قبل از آغاز مسابقات المپیک، اردوهای مقطعی برای تیم‌ها برپا شود تا به آمادگی جسمانی و هماهنگی برسند. اما یک مقدار کار برای مسئولان و ورزشکاران کشور ما در این شرایط سخت‌تر از المپیک‌های دوره قبل است و باید برنامه‌ریزی دقیقی داشته باشند. بزرگترین چالش این است که مسئولان و مربیان نمی‌‌توانند شش ماه ورزشکار را در اردو نگه دارند و ممکن است که ورزشکار به کرونا مبتلا شود، مثل اتفاقی که برای صمد نیکخواه بهرامی افتاد و خوشبختانه این ورزشکار زمان زیادی تا حضور احتمالی در المپیک دارد. پس برای ورزشکارانی که نمی‌تواند در اردو شرکت داشته باشند و باید نفرات جانشین پیش بینی شده باشد و به نظر من اگر در جریان مسابقات قرار بگیرم، مشکلات را بهتر و دقیق‌تر برطرف می‌کنیم. الویت باید حفظ آمادگی بدنی و تکنیکی بازیکنان باشد، ولی احتمال دارد ورزشکاران بیمار شوند و از یک تاریخ مشخصی هم نمی‌توان اسامی ارائه شده به المپیک را تغییر داد و این امر نشان می‌دهد که چقدر نگه داشتن ورزشکار در شرایط سلامت و آمادگی بدنی سخت و مهم است.

*با توجه به شرایط مذکور پیش بینی شما از تعداد مدال‌ها یا جایگاهی که ایران در مسابقات المپیک توکیو به دست خواهد آورد، چیست؟‌

ایران در حد معدل شرکت در المپیک‌های دوره‌های گذشته، مدال و عنوان خواهد آورد. ما در المپیک لندن و به‌دلیل حریفانی که چند سال بعد آزمایش دوپینگ آنها مثبت اعلام شد، و باعث گردید معدل تعداد مدال‌های ما خوب شود، این شرایط را در توکیو نخواهیم داشت، اما به اندازه معدل حضورمان در المپیک‌های سابق مدال کسب خواهیم کرد و پیش بینی من رده جهانی بین ۲۰ تا ۳۰ برای کاروان تیم المپیکی ایران خواهد بود.