گروه اقتصادی- فاطمه فلاح‌زاده
تامین مسکن یکی از مهمترین دغدغه خانوارهاست که شرایط حال حاضر، امکان تحقق آن را بیش از پیش سخت کرده است. دراین راستا مجلس شورای اسلامی با مصوبه دو فوریتی طرح جهش و رونق تولید، درصدد کاهش بحران مسکن و تحقق رویای خانهدار شدن مردم برآمد.
براساس این طرح، ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکونی مهمترین مشخصه ذکر شد و مقرر شد این واحدها در اختیار اقشار کم درآمد جامعه قرارگیرد. علی‌رغم باور مجلس شورای اسلامی اما برخی کارشناسان با این طرح مخالف و آن را غیرقابل تحقق خواندند.
یک کارشناس اقتصادی دراین باره مطرح کرد: «تولید یک میلیون خانه در سال نیاز به ۲۵۰ هزار میلیارد تومان نقدینگی دارد و کل بودجه عمرانی دولت کمتر از ۵۰ هزار میلیارد تومان است؛ لذا صحبت از طرح‌های بزرگ مقیاس مسکن در حد شعار خواهد بود و قابلیت تحقق ندارد.»
برخی دیگر نیز براین باورند که، برای خانهدار کردن مردم ساخت خانه تاثیرگذار نیست و اگر هدف تأمین مسکن اقشار کم درآمد است، می‌بایست امکان پرداخت تسهیلات درنظر گرفته شود.
به نقل از خبرگزاری فارس، از زمان جنگ جهانی دوم تاکنون، راهکارهای متعددی مانند ساخت مسکن برای مردم یا پرداخت تسهیلات به مردم بابت خرید مسکن از سوی دولت ها برای تحقق این هدف در دستورکار بوده و اجرایی شده است. اکنون این سئوال مطرح است که ورود مستقیم دولت ها به ساخت مسکن یعنی زمینه سازی دولت برای ساخت مسکن توسط مردم متناسب با نیاز آنها راهکار بهتری است یا کافی است دولت ها تنها به پرداخت تسهیلات به مردم برای خرید مسکن بسنده کنند؟
«وطن‌روز» دربررسی این موضوع به گفت‌وگو با مهدی روانشادنیا، کارشناس مسکن پرداخت.
مهدی روانشادنیا، کارشناس مسکن در پاسخ به این سوال که برای خانهدار کردن مردم چه راهکاری موثرتر است، به خبرنگار اقتصادی «وطن‌روز» گفت: «برای خانه دار کردن مردم، پرداخت تسهیلات از سوی دولت به فعالان تخصصی این حوزه راهکار بهتری است. درحال حاضر صنعت ساختمان سازی با عواملی همچون کاهش عمر مفید ساختمان، ایمنی در مقابل حوادث طبیعی نظیر؛ سیل و زلزله، همچنین افزایش هزینه‌های نهایی مواجه هستیم.»
وی افزود: «کاهش کیفیت مصالح‌های ساختمانی به دلیل افزایش قیمت‌های بازار و عدم تسهیلات به فعالان تخصصی این حوزه، یکی از مشکلات کنونی بازار مسکن است که می‌تواند مقابله در برابر حوادث طبیعی و ایمنی مردم را نیز کاهش دهد.»
روانشادنیا با بیان اینکه یکی از راه‌های مقابله با بحران حوزه مسکن و خانهدار کردن مردم، تخصصی کردن صنعت ساختمانسازی است، تصریح کرد: «طی سال‌های گذشته، دولت برای کاهش مشکلات حوزه مسکن یا به طور مستقیم ورود کرد یا تسهیلات را بدون بررسی و نظارت به هر آن‌کس که در این بخش فعال بود، اختصاص داد. به طورحتم ورود مستقیم دولت و تخصیص تسهیلات بدون بررسی کارشناسانه تنها شرایط را سخت‌تر و موجب بروز مشکلات متعدد می‌شود.»
*از تسهیل فضای کسب وکار تا کاهش بحران مسکن
این کارشناس مسکن همچنین خاطرنشان کرد: «نتیجه ورود دولت به بخش‌های مسکن آشکار است و به صراحت می‌توان گفت درصورت ورود دوباره، انتظارات بخش مسکن تحقق نخواهد یافت. درحال حاضر همکاری و پرداخت تسهیلات دولت به تولیدکنندگان تخصصی حوزه مسکن می‌تواند موجب رونق، افزایش فعالیت و کاهش بحران مسکن شود.»
او ضمن بیان اینکه تعادل عرضه و تقاضا، بازار را به ثبات نسبی نزدیک و از بروز بحران‌ها جلوگیری خواهد کرد، گفت: «با توجه به اینکه شعار سال جاری، جهش تولید است لذا بررسی و حذف موانع کسبوکار می‌تواند تاثیر به‌سزایی را در افزایش اشتغال و خانهدار کردن مردم داشته باشد. با کاهش موانع کسبوکار شرایط عرضه مسکن بهبود و بی‌شک تقاضا افزایش خواهد یافت.»
روانشادنیا یادآورشد: «پرداخت تسهیلات می‌بایست با درنظرگیری عوامل پس از دریافت باشد. به طورحتم دوره بازپرداخت و سود درنظر گرفته شده، هرچه بیش‌تر باشد شرایط بهتر و سهولت در کسب و کار را رقم خواهد زد.»
وی گفت: «تسهیل فضای کار و اخذ مجوز از دیگر مشکلات صنعت ساختمانسازی است. درحال حاضر سازنده، برای اخذ مجوز یک ساختمان شش طبقه، علاوه بر فرآیند الکترونیکی، چندین ماه در صف انتظار و ۶۰ الی ۷۰ گردش کار برای او لحاظ می‌گردد.»
این کارشناس مسکن درپایان گفت‌وگو متذکر شد: «دولت با بهبود فضای کسبوکار می‌تواند به کاهش مشکلات تامین مالی کمک کند. اگر بسته‌های حمایتی بر تولیدکنندگان حرفه‌ای مسکن متمرکز شوند، آینده صنعت ساختمان سازی که مصرف کننده نهایی آن آحاد مردم است، بهبود خواهد یافت.»
استفاده از خبر با ذکر منبع بلامانع است
