گروه بین الملل – ملیکا کلهر

«دونالد ترامپ» که با رای مردم آمریکا توانست در انتخابات سال ۲۰۱۶ پیروز شود، در مواجهه با سه بحران اصلی کشورش یعنی، افزایش تعداد مبتلایان ویروس کرونا و مرگ و میر ناشی از آن، سقوط اقتصادی و اعتراضات گسترده علیه نژادپرستی در این کشور، فرصت این را داشت که در آخرین سال دوره نخست ریاست جمهوری پر آشوبش، مردم را متحد کند. اما در مقابل، تقریباً در همه لحظات مهم، همان تاجر و دوستدار نمایش‌های تلویزیونی باقی ماند.
ترامپ با نپذیرفتن توصیه های کارشناسان و مشاورانش، به فیلمنامه ای که طرفداران پر و پا قرصش در دوره قبل از آن استقبال کرده بودند، پایبند ماند و کسانی که جرأت مخالفت داشتند را مسخره کرد و همین رویکرد او در نهایت باعث شد تا رای دهندگان متقاعد شوند که وی فرد مناسبی برای ریسات جمهوری نیست.
«رایان ویلیامز»، تحلیلگر سیاسی جمهوری خواه که به مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری «میت رامنی» در سال ۲۰۱۲ نیز مشاوره می داد، معتقد است: «اگر ترامپ با یک استراتژی منسجم و اطمینان بخش با ویروس کرونا برخورد می کرد، می توانست رای‌هایی را که در چندین ایالت از دست داد، کاملا جبران کند. او به جای پرداختن به این بیماری همه گیر و گوش دادن به توصیه‌های بهترین مشاورانش، صرفا از غرایز خود پیروی کرد، کاری که در تمام زندگی خود انجام داده است.»
در میان جمهوری خواهان، این حس وجود داشت که عملکرد ترامپ در انتخابات از آنچه انتظار می رفت بهتر بوده، زیرا در نظرسنجی های قبل از انتخابات، ترامپ فاصله خود با بایدن را نزدیک نگه داشت و بیش از ۷۰ میلیون رأی به دست آورد که هفت میلیون بیشتر از آرای خودش در سال ۲۰۱۶ بود. از نظر «اسکات رید»، تحلیلگر سیاسی جمهوری خواه، ترامپ رسالت خود را انجام داده و هنوز هم تاثیر بزرگی بر حزب جمهوری خواه خواهد داشت.

*بالا و پایین های دولت ترامپ:
ترامپ ماههای پیش از انتخابات را خوب شروع کرد و به دوباره انتخاب شدنش امید زیادی داشت، زیرا اقتصاد آمریکا در حال رونق گرفتن بود و دادگاه هم استیضاح وی را تایید نکرده بود. ضمن آن‌که حزب دموکرات هم در جستجوی یک نامزد مناسب برای انتخابات ریاست جمهوری دچار مشکلاتی شده بود.
اما در ماه آوریل (اردیبهشت)، ویروس کرونا در سراسر این کشور گسترش یافت.
ترامپ با شروع کرونا و چند اظهار نظر عجیب در مقابله با کرونا در تلویزیون همانند، تزریق ماده ضدعفونی کننده، کنترل برنامه های تلویزیونی را به دست خود گرفت. وی در حالی برای دوباره کاندید شدن اقدام کرد که نگران بود یک قرنطینه طولانی مدت به دلیل شیوع ویروس کرونا، به اقتصاد ایالات متحده آسیب برساند و هزینه سنگینی برای انتخاب مجدد وی به همراه داشته باشد. در نتیجه وی از درخواست های متخصصان بهداشت برای برنامه‌های آزمایشی در سطح ملی و همینطور آموزش‌های بهداشتی از قبیل ماسک زدن، خودداری کرد تا روال زندگی را همچنان طبیعی نشان دهد.
قتل «جورج فلوید»، آمریکایی آفریقایی تبار توسط پلیس «مینیاپولیس» نیز با طغیان گسترده اعتراضات و خشم، روبرو شد و معترضان خواستار عدالت نژادی در  آمریکا شدند. نظرسنجی ها نشان می داد مردم آمریکا حتی در صورت عدم اعتراض نیز عمدتاً از معترضان حمایت می‌کنند، اما ترامپ هیچ علاقه ای برای همبستگی با این اعتراضات از خود نشان نداد. او با متوسل شدن به زور، تظاهرکنندگان را از پارک روبروی کاخ سفید خارج کرد و این مسئله، شعله های نارضایتی را برافروخته نگاه داشت.
«ران بونژان»، تحلیلگر سیاسی جمهوری خواه معتقد است که ترامپ فرصتی طلایی را از دست داد در حالی‌که می‌توانست با برخورد همدلانه تری در مقابل اعتراضات، به پشتیبانی مردمی مورد نیازش دست یابد.
در نهایت می توان گفت که نگرانی ترامپ برای اوضاع اقتصادی آمریکا باعث شد تا چشمش را بر مشکلات دیگر ببندد و رونق اقتصادی ایجاد شده نیز نتوانست حمایت همه جانبه مردم از او را بر انگیزد. شاید اگر او عملکرد بهتری در برخورد با هر یک از بحران های، ویروس کرونا یا اعتراضات نژادی نشان داده بود، احتمالا می توانست پیروزی خود در دور دوم انتخابات را جشن بگیرد.

پایگاه خبری Reuters