گروه ورزشی- محمدرضا نظری پور؛ مربی و مدرس  کنفدراسیون  فوتبال آسیا (AFC)

شاگردان رونالد کومان، در استادیوم خالی نیوکمپ هم نتوانستند بازی ال‌کلاسیکو را از رئال مادرید ببرند. بارسلونا در مقاطعی از بازی دچار اشتباه‌هات متعدد فنی شد و شاگردان زیدان از این فرصت به‌ خوبی استفاده کردند تا نتیجه سه بر یک به سود مادریدی‌ها رقم بخورد.
عدم وجود تماشاچیان در ال‌کلاسیکوی چند روز پیش و در جریان هفته هفتم لالیگا، باعث شده بود که بار‌ روانی کمتری بر بازیکنان هر دو تیم باشد، به‌طوری که کمتر می‌دیدیم مسابقه دچار تنش شود و هر دو تیم راحت‌تر به بازی ‌پرداختند. تا دقیقه ۳۰ مسابقه هر‌دو تیم در انتظار اشتباهات یکدیگر بودند تا اینکه با دو اشتباه از هر دو تیم، دو گل به ثمر رسید. اشتباه نخست را بازیکنان مرکزی در دفاع بارسلونا انجام دادند. هافبک مهاجمی همچون فدریکو والورده، ستاره اروگوئه‌ای رئال‌مادرید، لحظه‌ای از فضای خالی بین دو مدافع بارسلونا استفاده برد و رئال مادرید به گل اول مسابقه رسید.
اشتباه دوم که شبیه اشتباه مدافعین مرکزی بارسلونا بود، این‌بار از سوی مدافع مرکزی سمت راست رئال مادرید (واران) اتفاق افتاد. این بازیکن به‌خوبی پوشش لازم را به ناچو و مدافع راست هم تیمی خود نداده بود و فاصله‌ استاندارد را رعایت نکرده بود. به همین خاطر «آلبا» دفاع چپ بارسلونا پس از دریافت پاسی که برای او به پشت فضای مدافع راست رئال یعنی ناچو ارسال شده بود استفاده کرد و با یک حرکت طولی و با یک پاس عرضی به دهانه دروازه  باعث شد که آنسو فاتی، بازیکن جوان بارسلونا، با گلزنی خود به جوان‌ترین گلزن تاریخ ال‌کلاسیکو تبدیل شود.  البته اشتباه سومی هم وجود داشت و این هم در صحنه پنالتی که منجر به گل دوم رئال شد، اتفاق افتاد. اینکه چرا باید یک بازیکن مرتکب چنین اشتباهی در این سطح از فوتبال جهان شود و آشکارا پیراهن راموس را در محوطه جریمه بگیرد جای سوال دارد.

*ترکیب‌های رئال بهتر بود
دو گل زودهنگام در این بازی نشان می‌داد که تعادل لازم برای تمرکز بر بازی به اندازه کافی درتمامی بخش‌های زمانی مسابقه وجود نداشت، به‌ویژه تا دقیقه ۹ که هردو تیم یک گل دریافت نموده بودند. هر چند که می‌توانیم تعبیری دیگر هم داشته باشیم که هر دو گل حاصل دو فرار از عمق و از کناره‌ها بود و این دو فرار ناگهانی‌، نشانه‌ای ازهماهنگی خوب زوج پاس دهنده و دریافت کننده پاس داشت. دریافت کننده اول، والورده بود که توپ را به گل تبدیل کرد و دریافت کننده دوم یعنی جوردی آلبا، پاس داد و توپ سوم از سوی آنسو فاتی تبدیل به گل شد. البته در ترکیب‌های دو و سه نفره بازی، ترکیب بنزما- والورده – وینیسیوس بهتر از ترکیب مسی – فیلیپ کوتینیو – آنسو فاتی بودند. هر چند هر دو تیم یک ویژگی مشترک داشتند که وقتی احساس می‌کردند، باید خوب دفاع کنند به اصل برتری عددی و استقرار سریع بین توپ و دروازه خودی مبادرت می‌ورزیدند، اما توانایی تهاجمی هر دو تیم که دارای گلچینی از بهترین بازیکنان جهان هستند، در بخش تهاجمی خطر‌سازتر بودند و هر برتری عددی را با خلاقیت شکست می‌دادند که سهم رئال مادرید بیشتر بود. هدف هر دو تیم این بود که در ابتدا گل نخورند یا گل خوردن را به تاخیر بیاندازند، اما هر دو تیم از یکدیگر گل دریافت نمودند.

*هوشمندی کروس و گل برای رئال
بازیکنان رئال مادرید با فشار بدنی کمتری برای جلوگیری از خستگی زودهنگام، به بازیکنان بارسلونا اجازه بازی کردن و گردش توپ را می‌دادند، اما به شکلی هوشمندانه، به‌طوری‌که آنها زیاد به دروازه نزدیک نمی‌شدند و شروع کار دفاع از نیمه تیم خود بود، اما بازیکنان بارسلونا کمی عمل پرسینگ را انجام می دادند و باعث می‌شد بر روی بدن بازیکنان فشار مضائفی وارد شود. اهمیت انتخاب پاس درصحنه گل اول رئال، به وضوح پیدا بود و به این صورت که درسمت چپ منطقه دفاعی، تونی کروس بازیکن میانی رئال تحت فشار بازیکنان بارسلونا بود و در آن صحنه می‌خواست به عقب و به راموس پاسی بدهد و راموس کنار کشید و با علامت دست از کروس خواست توپ را به دروازه‌بان خودی پاس بدهد، اما کروس مکثی کوتاه کرد و به خود راموس پاس داد، یعنی اعتماد داشت که اگر راموس گرفتار پرس حریف شود می‌تواند مالکیت برتوپ را حفظ نماید‌. راموس پس ازدریافت توپ، پاسی به کناره‌ها و سمت راست تیم داد و با دو پاس درکناره‌ها این توپ به گل اول رئال تبدیل شد. (اهمیت پاس کروس به جای دروازه‌بان خودی به راموس نشان از هوشمندی این فوق ستاره رئال مادرید دارد).

ویژگی و برتری که رئال مادرید درمتن بازی داشت سرعت انتقال بیشتر توپ و سرعت و دقت پاس بود. در مقابل بازیکنان بارسلونا که نزدیک به هم پاس‌کاری می‌کردند، از پاس‌های کوتاه و از توانایی فردی استفاده می‌کردند. بازیکنان رئال ایجاد عرض و بازشدن زیاد را دربرنامه و نوع بازی خود داشتند. در ادامه هردو تیم نسبت به کیفیت بازی یکدیگر پی بردند و براساس قابلیت تیم صاحب توپ، عمل پرسینگ را درشرایط مساوی روی بازیکنان صاحب توپ تا پایان نیمه اول انجام ندادند.
دراین ال کلاسیکو، رئال مادرید هفت بازیکن قدیمی (راموس، واران، کروس، آسنسیو، ناچو، بنزما و مودریچ) خود را در ترکیب داشت و درتیم بارسلونا چهار بازیکن (مسی، پیکه، آلبا و بوستکس) که تجربه ال کلاسیکو را به دفعات داشتند. یکی ازدلایل برتری رئال مادرید بر بارسلونا در ال‌کلاسیکو همین حضور بیشتر با تجربه‌ها در ترکیب هر دو تیم بود.

استفاده از خبر با ذکر منبع بلامانع است