گروه ورزشی- محمدرضا نظری پور؛ مربی و مدرس  کنفدراسیون  فوتبال آسیا (AFC)

زمانی بازی بایرن مونیخ و اتلتیکو مادرید را در جریان مسابقات هفته اول لیگ قهرمانان اروپا در گروه آ، تماشا می‌کردم، درجریان تمام لحظات مسابقه به‌دنبال نکته‌ای فنی بودم که بتوانم از آن در تحلیل این بازی استفاده نمایم، در این بین شاهد بودیم که تیم بایرن مونیخ، چقدر زیبا، با انضباط و حساب شده بازی می‌کند. بازی بسیار روان که در آن فاکتورهای دقت، سرعت و شدت در پاس به‌خوبی معنا پیدا می‌کند. آنها برای باز کردن دفاع تیم اتلتیکومادرید به‌خوبی در عرض توپ را به حرکت در می‌آوردند و با حوصله‌و صبری که می‌توان فقط در تیم بایرن دید به بهترین شکل بازی‌سازی می‌کردند و با ایجاد عرض بیشتر در زمین به‌دنبال این بودند که تشخیص عملکرد دفاعی را برای مدافعان تیم مقابل سخت کنند و با خسته کردن آنها در ذهن و جسم به لایه‌های دفاعی تیم اسپانیایی نفوذ کنند که به‌خوبی دفاع کردن را بلد است، اتفاقی که در أواسط بازی رخ داد و به‌خوبی می‌شد خستگی جسمی و روانی را در نگاه بازیکنان تیم اتلتیکو مادرید دید.

ما درفوتبال دو نوع پاس بلند داریم:

نوع اول: پاس‌های بلند که از منطقه‌ای از زمین به منطقه‌ای دیگر برای تعویض منطقه بازی انجام و توپ در فضاهای مختلف زمین به صورت هوایی جابه‌جا می‌شود.

نوع دوم: پاس‌های بلندی است که روی زمین از منطقه‌ای به منطقه‌ای دیگر داده می‌شود که اول از یک پاس با ارتفاع ۵ تا ۱۰ متری شروع تا به یک پاس بلند ۵۰ متری می‌رسد. اما دومی که پاس بلند زمینی است اوج فاصله مبدا تا مقصد دریافت کننده، ممکن است ۳۰ تا ۳۵ متر باشد. این پاس از روی زمین داده می‌شود و به یک تخصص و مهارت ویژه‌ای نیاز داد و کار هر تیمی و هر بازیکنی نیست چون باید با دقت و شدتِ مناسب ضربه به تو‍پ همراه باشد که دربین راه قطع نشود. در این شرایط  بازیکنان بایرن مونیخ از این مدل پاس‌های زمینی بلند به‌خوبی استفاده می‌کردند و می‌تواند فوتبال آموزشی خوبی برای تیم‌ها دنیا باشد. ریتم و فاصله زمانی گل‌های به‌ثمر رسیده از سوی بایرن، به وضوح نشان می‌داد که حوصله گردش توپ با کیفیت همراه با مالکیت توپ بالا، باعث این فاصله معنادار زمانی در زدن گل‌ها بود. گل‌هایی که دقایق ۲۸، ۴۱ ،۶۶ و۸۶ به ثمر رسید.

*آنها چاره‌ای جز باخت نداشتند!

درطی سالیان اخیر و براساس مدل بازی تیم اتلتیکو مادرید با رهبری دیگو سیمئونه، تخریب بازی تیم مقابل، دوندگی و درگیری‌های فیزیکی در تمامی نقاط زمین به‌ویژه زمین تیم خود و سپس نهایت استفاده از فرصت‌ها برای گلزنی دراولویت آنها بوده است، می‌توانستیم این پیش بینی را داشته باشیم که این سبک بازی را در مسابقه چهارشنبه شب نیز تکرارخواهند کرد، که این پیش بینی درست بود، اما تسلط بازیکنان بایرمونیخ بر بازی باعث شده بود که ریتم و تعادل این مدل بازی برای بازیکنان مادریدی به‌هم بخورد. آنها چاره‌ای نداشتند جز این‌که بپذیرند که لیاقت حریفشان بیشتر از تیم خودشان برای برد در آن مسابقه است، طوری‌که در أواسط بازی راضی بودند باخت را با دریافت گلهای کمتری بپذیرند.

*نقطه قوت بایرن

اگر بخواهیم به‌صورت کلی ازویژگی‌های بازیکنان بایرن بگوییم، باید به این نکته اشاره کنیم که آنها با ضربات کمتر توپ را در زمین جابه‌جا می کردند و از تمام بازیکنان خود در تمامی خطوط و پست‌های زمین به یک اندازه و به‌خوبی برای جابه‌جایی توپ بهره می‌بردند. آنها به‌خوبی از کل سطح زمین استفاده می‌کردند و وقتی که بازیکنان اتلتیکو در فاصله ۳۰ متری از دروازه خودی به دفاع فشرده روی می‌آوردند، این بازیکنان مونیخی بودند که به‌خوبی از پاس‌های کشیده و با ارتفاع کم از سوی یزوا کیمیش (هافبک طراح)، برای کینگزلی کومان که در فضای پشت مدافع راست تیم اتلتیکو صاحب توپ می‌شد، استفاده می‌کردند. مدل پاسکاری بازیکنان بایرمونیخ هم جالب بود یک پاس به عرض، یک پاس به عمق و یک پاس به عقب، این روشی بود که فشار پرسینگ حریف را می‌شکست و بازیکنان اتلتیکومادرید را وادار می‌کرد که بیشتر دوندگی داشته باشند و البته با عصبانیت و درماندگی بیشتری. این روش پاسکاری بازیکنان بایرن باعث شده بود که بازیکنان اتلتیکو، مایوس شوند و دست ازتلاش بیشتر بکشند. در این بین مهاجمین تیم اتلتیکو آنقدر کم فروغ و بی‌انگیزه نشان ‌دادند که هر دوی آنها یعنی سوارز و کاراسکو، از سوی سیمونه تعویض شدند.

در دقایق ۸۵ به بعد نیز، بازی انتحاری را از اتلتیکومادرید شاهد بودیم که برای کنترل این فشار بایرن مونیخ مجبور شد که ۱۰ نفره دفاع کند. البته نباید از این موضوع نیز غافل بود که برای این برد شیرین چهار گل وجود دروازه بانی آماده و با اعتماد بنفس همچون مانوئل نویر، مدافعین مرکزی با کلاسی همچون زوله و آلبا و هافبک طراح و بازی ساز همچون کیمیش و بازیکن تکنیکی همچون کومان و مهاجم گلزن و مشهوری همانند لوبانفسکی کافی بود و البته وجود مربی قهرمان فصل پیش جام باشگاههای اروپا یعنی  هانسی فلیک.