گروه ورزشی – وحید استرون
طی سالهای گذشته پدیده ورود زنان به ورزشگاههای فوتبال با گریم مردانه، راهی برای دیدن مسابقات فوتبال در ورزشگاههای ایران بود. این اتفاق تا روز ۱۸ مهر و در جریان مسابقات مقدماتی جام حهانی فوتبال در منطقه آسیا که حدود ۴ هزار و ۶۰۰ زن توانستند بدون گزینش و آزاد، بلیت مسابقه را تهیه کنند، ادامه داشت. روزی تاریخی که بعد از ۴۰ سال زنان ایرانی توانستند آزادانه به تماشای یک مسابقه فوتبال بنشینند و در آن بازی، ایران ۱۴ گل به تیم ملی کامبوج زد.
این اتفاق در شرایطی رخ داد که یکی از خواستههای فدارسیون جهانی فوتبال (فیفا)، حضور زنان ایرانی در همه ورزشگاههای ایران است. در سالهای گذشته چند بار درهای استادیوم آزادی بر روی زنان برای دیدن بازیهای دوستانه ایران و بولیوی، پرسپولیس و کاشیما در فینال جام باشگاههای آسیا باز شد، اما فدراسیون در این بازیها بلیت فروشی نداشت و از اقوام و خانواده بازیکنان فوتبال و کارمندان فدراسیون دعوت کرد که به تماشای این بازیها بنشینند، اتفاقی که بسیاری از زنان و مردان معتقد بودند که با انتخاب گزینشی تماشاگران زن، فقط میخواهیم فیفا را فریب دهیم. پس از آن بازیها، فیفا به فدراسیون فوتبال ایران التیماتوم داد که اگر شرایط حضور زنان را در استادیومها و در جریان مسابقات ملی، فراهم نکند، فوتبال ایران تعلیق خواهد شد. با این هشدار فیفا، اولین حضور زنان به صورت آزاد و پس از ۴۰ سال در جریان مسابقات مقدماتی جام جهانی قطر، رقم خورد و در روز ۱۸ مهر ۱۳۹۸ که روز تاریخی برای زنان محسوب میشد، آنها بدون هیچ گزینشی حدود ۴ هزار ۶۰۰ صندلی ورزشگاهها آزادی را از مردان پس گرفتند.
با این حال قرار بود که در بازیهای پیشروی تیم ملی فوتبال ایران در جریان مسابقات مقدماتی جام جهانی قطر که در استادیوم آزادی برگزار میشود (مثلا، مسابقه ایران و هنگ کنگ در تاریخ هفتم فرودین ۱۳۹۹) بار دیگر این تعداد از زنان به استادیوم بیایند، اما اینبار شیوع کرونا مانع از این اتفاق شد. با این حال فدراسیون جهانی فوتبال هنوز بر سر مواضع خود ایستاده و از فدارسیون فوتبال ایران میخواهد، اجازه ورود زنان به ورزشگاههای کشور و در جریان مسابقات لیگ برتر را بدهد. فیفا تهدید کرده که اگر حضور بانوان در جریان مسابقات لیگ برتر فوتبال و در همه ورزشگاههای کشور مهیا نشود، فوتبال ایران را تعلیق خواهد کرد. کما اینکه یکی از مشکلات اساسنامه فدراسیون فوتبال که به تایید فیفا نمیرسید، همین حضور زنان در ورزشگاهها است.
در این شرایط برخی از دخترانی که قصد ورود به استادیوم با لباس و گریم مردانه را داشتهاند، در شبکههای اجتماعی به «دختران ریش دار» یا «دختران ورزشگاه» معروف شدهاند. زنانی که تنها خواسته آنها دیدن یک مسابقه فوتبال از نزدیک است و برای دیدن این مسابقات سختیها و مشقتهای زیادی را متحمل شدند. یکی از این دختران ل.م است، او در دو فصل نوزدهم لیگ ۹ بار برای دیدن بازیهای تیم محبوبش، پرسپولیس با ریش و گریم مردانه وارد ورزشگاه شد و یک بار نیز توسط ماموران ورزشگاه شناسایی و بازداشت گردید. «وطن روز» در گفتوگویی با او، نظراتش را درباره حضور زنان به ورزشگاهها جویا شده است.
*ظاهرا خیلی عاشق فوتبال هستید که خطرات این اتفاق را به جان میخرید و با گریم مردانه به استادیومها میروید؟
در سالهای گذشته تعدادی از بانوان با گریم مردانه وارد استادیوم شدهاند و عکسهای آنها که در شبکههای اجتماعی منتشر میشود، در رسانههای دنیا بازتاب فراوانی داشته است. اینقدر این موضوع در جهان بازتاب داشت که فیفا به فدراسیون فوتبال اعلام کرد که در صورت عدم حضور بانوان در ورزشگاهها، فوتبال ایران را جریمه و حتی تعلیق خواهد کرد. این حرکت بزرگی برای حضور بانوان در استادیومها بود و مسئولان فدراسیون را مجاب کرد که دست از انتخاب گزینشی بانوان برای دیدن بازیهای بین المللی بردارند و بلیت فروشی صورت بگیرد. همانطور که شاهد بودیم در بازی ایران و بولیوی، فدراسیون فوتبال حدود چند صد بانو را به صورت گزینشی انتخاب کرد، ولی بسیاری از آنها اصلا علاقمند به فوتبال نبودند و تمایل زیادی برای دیدن بازیها نداشتند، این در حالی بود که ما به همراه چند دختر دیگر بدون گریم به استادیوم رفتیم، ولی ما را راه ندادند.
*برای دیدن هر مسابقه چقدر هزینه گریم کردن پرداخت میکنید؟
برای دیدن آخرین بازی دو فصل گذشته (۲۵ اردیبهشت ۱۳۹۸) که پرسپولیس در مقابل پارس جم با تک گل بودیمر، در بوشهر جشن قهرمانی گرفت، یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومان هزینه کردیم که حدود ۵۰۰ تا ۷۰۰ هزار تومان آن بابت گریم بود. البته این آخرین باری بود که به استادیوم رفتیم.
*ظاهرا در بازی فینال پرسپولیس در جام باشگاههای آسیا و با وجود اینکه تعدادی از بانوان به ورزشگاه رفتند، شما با گریم مردانه وارد استادیوم آزادی شدید. از آن بازی و حواشی که برای برخی از بانوان در آن بازی رخ داد، صحبت میکنید؟
بله؛ در بازی فینال آسیا که پرسپولیس با کاشیما بازی کرد خیلی از بانوان برای دیدن بازی در استادیوم ثبتنام کردند و تفاوت آن با بازی ایران-بولیوی این بود که این بار دختران علاقمند به فوتبال در میان ثبت نام کنندگان بیشتر بود. مسئولان فدراسیون تمایل داشتند که دختران «ریشدار» بدون گریم وارد استادیوم شوند و به نوعی دل آنها را به دست آورند، اما در همانجا نیز ما شاهد بودیم، افرادی که از طریق فدراسیون انتخاب شده بودند از ابتدا وارد استادیوم شدند، ولی همه دیدند که دو اتوبوس بعد از چند دقیقه دختران را در نیمه شب در مسیر اتوبان پیاده کرد و ویدئوهای آنها در فضای مجازی خیلی سریع منتشر شد. در آن بازی من با ریش و گریم وارد استادیوم شدم و زیر بار بیاحترامی به دخترانی که عاشق فوتبال بودند، نرفتم و اگر دوباره این اتفاق رخ بدهد هیچوقت زیر بار این موضوع نمیروم.
*در آن بازی وقتی بانوان را میدیدید که بدون گریم وارد ورزشگاه شدند، چه احساسی داشتید؟
من ناراحت بودم، نه برای اینکه زنان در استادیوم هستند، (این مطالبه چندین ساله ماست) اما این انتخاب گزینشی باعث شد که مقوله زنان علیه زنان اتفاق بیفتد. اگر در آن بازی هیچ زنی وارد استادیوم نمیشد، مطمئن باشید تا به امروز این موضوع کاملا برطرف میشد، یعنی آنها با این کار قفل دوم را بر در استادیوم برای حضور آزاد بانوان زدند. این در حالی بود که کسی خبر نداشت یک عده دختر جلوی گیت ورودی ورزشگاه گریه میکنند که اجازه ورود به آنها داده شود. در بازی ایران با بولیوی نیز خیلی رسانههای داخلی به حضور گزینشی بانوان در استادیوم اعتراض کردند، اما بازهم در بازی پرسپولیس این اتفاق رخ داد.
*به نظر شما بزرگترین مشکلی که در این رابطه وجود دارد، چیست؟
باور کنید من هر بار که به استادیوم میروم هیچ مشکلی نمیبینم که مانع حضور بانوان در استادیوم شود. البته هیچ کسی منکر فحاشی، سیگار کشیدن و تغذیه نامناسب در استادیومهای ما نیست، اما ما با همین آقایان در جامعه نیز زندگی و کار میکنیم. در دعواهایی که در خیابان رخ میدهد، مگر فحاشی نمیشود، اگر مردها فحش میدهند، آنها چرا محروم نمیشوند و این محرومیت برای بانوان است. جامعه ما همواره ثابت کرده که اگر در دعوای آقایان یک خانم حضور داشته باشد، اصلا همه چیز سریعتر تمام و ختم به خیر میشود. این یک حقیقت است که هیچوقت در استادیومهای مردانه جو آرام حاکم نخواهد بود، اما اگر خانمها وارد استادیومها شوند خیلی از دعواها و خشونتها به پایان میرسد. خیلی از آقایان در استادیوم وقتی می فهمند که ما خانم هستیم رفتار متفاوتی دارند و بسیار مراعات حال ما را میکنند، حتی برخی مواقع لیدر تماشاگران اعلام میکند که یک زن در میان تماشاگران است و فحش ندهید. زمانیکه من را گرفتند و به خیابان وزرا بردند، امنیتی که من در استادیوم داشتم در آنجا نداشتم و برخورد خیلی بدی به لحاظ روحی با من میشد. پس باید این اتفاق رخ بدهد تا جو استادیومها تا حد زیادی آرام شود. امروزه ما شاهد آن هستیم که افراد قمه نیم متری به داخل استادیوم می برند و عکس آن در همه جا هست، انگار که به ماموران بازرسی گفتهاند تنها از ورود خانمها جلوگیری کنید و ما خانمها را از یک قمه خطرناکتر هستیم.
*پس به نظر شما حضور زنان در ورزشگاهها میتواند خشونت و درگیری میان تماشاگران را کاهش دهد؟
بله، شما وقتی با خواهر یا همسرتان به استادیوم میروید، قطعا رفتار متفاوتی دارید. همیشه به ما یاد دادهاند در جایی که خانم هست دعوا نکنیم و فحش ندهیم، پس چطور انتظار داریم که این امر در ورزشگاهها رخ ندهد. مسئولان میتوانند از این ظرفیت جامعه در جهت آرام کردن جو استادیومها استفاده کنند و مطمئن باشید حضور خانمها به این موضوع کمک خواهد کرد. با این حال من منکر افراد بیمار اجتماعی نیستم اما این افراد را در هیچ کجای جامعه قابل کنترل نیستند، ما در روانشناسی یک موضوعی داریم، وقتی میخواهیم یک سری افرادی که مشکل روحی دارند را درمان کنیم در جمع قرارشان میدهیم، یا به عنوان مثال برای آرام کردن بیادبترین فرد یک کلاس او را مبصر میکنند، این رفع اشکال رفتاری با یک حرکت مثبت امکان پذیر است. ما قرار نیست همه آدمها را منع کنیم بلکه باید برخی مواقع آنها را تشویق کنیم. خیلی از مردها که در استادیومها فحاشی میکنند وقتی همسر یا اعضای خانوادههایشان را در کنار خود ببینند، به نوعی ادب خواهند شد و جو استادیومهای ما آرام خواهد شد.
استفاده از خبر با ذکر منبع بلامانع است