گروه ورزشی- السا استرون
ملی پوش سابق بسکتبال زنان براین باور است که «مهمترین بخش ورزش حرفهای، دیده شدن از طریق رسانههای همهگیر مانند تلویزیون و به تبع آن نشان دادن تیزرهای تبلیغاتی و تبلیغات در دور زمین و بر روی لباس بچهها است.» طی چند دهه اخیر، بزرگترین مشکلات ورزش زنان مخصوصا در ورزشهای تیمی، موضوع دیده شدن آنها است. در دو هفته اخیر پخش زنده مسابقات لیگ برتر بسکتبال زنان یکی از اتفاقات خوبی بوده که شاید شیوع کرونا باعث بروز آن شده و حالا ۱۲ مسابقه لیگ برتر زنان پخش مستقیم شدهاند. اما این مسابقات از طریق کانال فدارسیون در «آپارات» به نمایش درآمده و استقبال خوبی نیز از آنها شده است. بسیاری بر این باورند که یکی از نکات مثبت، پخش زنده مسابقات ورزشی بانوان، موضوع جذب اسپانسر برای باشگاههایی است که در لیگ برتر تیمداری میکنند، موضوعی که با پخش زنده این مسابقات، حالا شاید شرکتها و کارخانهجات تمایل بیشتری برای تبلیغات دور زمین و روی پیراهن بازیکنان داشته باشند. همانطور که شبنم کلاهی، دبیرکل فدراسیون بسکتبال نیز این موضوع را تایید کرده و به همشهری گفته: «هدف اصلی ما گسترش ورزش زنان است و سیاستگذاریها و برنامهریزیها همه برای این هدف است. با پخش مستقیم بازیها زحمات و تواناییهای سه گروه- ورزشکاران، مربیان و داوران- دیده میشود و با این دیدهشدن، تیمهای زنان میتوانند اسپانسر جذب کنند.»
*بدون پخش زنده، ورش حرفهای نمیشود
اما برای بررسی این موضوع، یک ملی پوش سابق بسکتبال زنان و مربی بسکتبال به «وطن روز» گفت: از منظر مدیریتی، در هر بخش ورزشی، اقتصادی، فرهنگی و … یکی از مسائل زیربنایی مهم، تامین هزینههای مالی است و اداره هر سازمان یا ارگانی به فاینانس (تأمین منابع مالی طرحهای تولیدی توسط موسسات) بستگی دارد تا آن سازمان بتواند به تداوم کاری خود بپردازد. فتانه هادوی، معتقد است که بزرگترین مشکل ورزش بانوان در کشور ما مشکلات مالی و عدم استقبال اسپانسرها است. او در ادامه اظهار کرد: یکی از راهکارهای دنیا برای حل مسائل مالی در ورزش، جذب حمایتکننده مالی است. اما در کشور ما که نظام مالی دولتی دارد، بحث جذب اسپانسرها، بحثی بسیار پیچیده و حساس، در عین حال بسیار کارساز است. ما در این رابطه برای جذب اسپانسرها به ابزارهایی نیاز داریم که اصلیترین راهکار پخش زنده مسابقات ورزشی از تلویزیون است. وقتی شما اسپانسر تیم دختران در هر رشتهای از ورزش میشوید، اگر آن رشته ورزشی در تلویزیون نشان داده نشود، فقط اسپانسر معنوی برای آن وجود دارد و حمایتها به صورت خانوادگی و معمولا توسط خانواده دختران ورزشکار است که قراردادهای کوچکی میبندند تا لباس بچهها یا پول سفرشان تامین شود. ولی در ورزش حرفهای، نمیتوان اینگونه تیمداری کرد و مهمترین بخش ورزش حرفهای، دیده شدن از طریق رسانههای همهگیر مانند تلویزیون و به تبع آن نشان دادن تیزرهای تبلیغاتی و تبلیغات در دور زمین و بر روی لباس بچهها است.
*تبعات اجتماعی دیده شدن ورزشکاران دختر
ملی پوش سابق بسکتبال زنان ایران با اشاره به اینکه مساله دیگر در این رابطه، تلاش زنان ورزشکار بهعنوان یک زن و یک مادر در توسعه رفتار اجتماعی، سمتوسو دادن زنان و دختران به سمت ورزشهای گروهی است، افزود: متاسفانه به دلیل عدم نمایش بچههای ورزشکار در تلویزیون، اکثر دختران ما بهسمت ورزشهای انفرادی و معمولا ورزشهای رزمی سوق داده میشوند. همچنین امکان خروج از کشور در این ورزشها بیشتر است. در سالهای اخیر در کنار ورزش فوتبال زنان، والیبال و بسکتبال نیز از این نگرش بهشدت لطمه خوردهاند، ولی با پخش اینترنتی و شاید تلویزیونی مسابقات در آینده، دختران ورزشکار بیشتر در جامعه دیده میشوند. زمانیکه آنها در ورزش و سپس در جامعه به عنوان یک قهرمان شناخته میشوند، تمایل دختر بچهها به حضور در ورزشهای گروهی در کشور افزایش پیدا میکند و این موضوع مشارکت اجتماعی و توسعه رفتارهای اجتماعی آنها را بیشتر میکند.
وی در ادامه افزود: ورزش بسکتبال به ورزش دانشگاهی معروف است که این نگرش از لیگ بسکتبال آمریکا NBI گرفته شده و ورزشکاران آنها از دبیرستان به دانشگاه میرفتند و از آنجا برای تیمهای حرفهای بسکتبال انتخاب میشدند. به این دلیل است که بسکتبال، ورزش دانشگاهیها نامیده میشود.
* لزوم رعایت مسائل شرعی
مشکل مخالفت با پخش زنده ورزشهای گروهی زنان در کجاست، رعایت مسائل شرعی یا تبعیض جنسیتی؟ فتانه هادوی در پاسخ به این سوال گفت: یک نگاه جنسیتی در ورزش ما وجود دارد و یک نگاه شرعی؛ این دو را نباید درهم آمیخت. امروزه توجیه مسئولین برای عدم نمایش ورزش دختران، حفظ موارد شرعی است و وقتی میگوییم این بچهها تمام اصول حجاب را رعایت میکنند، پس مانع چیست؟ آنها بازهم مخالف هستند. شاید حتی در کشور فرانسه که مهد آزادی به حساب میآید، این نگاههای جنسیتی در مورد زنان وجود داشته باشد، اما مشکل اصلی کشور ما در اصل موارد شرعی است. البته ناگفته نماند که حالا با تلاشهایی که در سالهای گذشته صورت گرفته، مسئولین ما به این نتیجه رسیدهاند که دختران وقتی تمام موازین شرعی و حجاب را رعایت می کنند و در میادین بینالمللی با همین حجاب شرکت میکنند و نماینده خوبی برای کشور اسلامی ایران هستند، چرا در کشور خودمان دیده نشوند و الگویی برای سایر دختران کشور نباشند. ولی بحثهای جنسیتی هنوز در اولویت نیست و شاید مرحله سوم باشد، چون در مرحله دوم باید اسپانسرها پا پیش بگذارند و با این اتفاق، فعالیتهای ورزشی دختران افزایش پیدا کند. ترویج این مساله به استراتژیهای دولت و وزارت ورزش نیاز دارد و باید مورد نظر وزیر ورزش قرار بگیرد تا تعادل جنسیتی در ورزش برقرار شود.
استفاده از خبر با ذکر منبع بلامانع است
