گروه بین الملل – ملیکا کلهر 

ناآرامی‌ها در پی انتخابات جنجال برانگیز مجلس قرقیزستان منجر به ایجاد خلأ قدرت شده و چالش‌های قابل توجهی همچنان حل نشده باقی مانده‌اند.
این قرار بود یک انتخابات آزاد و عادلانه باشد که می‌توانست فضای سیاسی قرقیزستان را تغییر دهد. احزاب سیاسی جدیدی مانند قارچ سبز شده‌اند که فارغ از دعواهای مربوط به فساد و حامی پروری سران حاکم، سیاست جدیدی را وعده می‌دادند.
سورونبای جینبکوف، رئیس جمهور این کشور، پس از  رای دادن  در ۴ اکتبر گفت: «این انتخابات در شرایطی با رقابت سیاسی قوی برگزار می‌شود. به همه احزاب فرصت برابر داده شده است.» اما چهار حزب اصلی که به پارلمان راه یافتند نماینده نسل قدیم سیاستمداران بودند و این از نظر بسیاری، اثباتی بر تقلب در انتخابات محسوب می‌شود.
قرقیزستان طی ۱۵ سال گذشته شاهد دو انقلاب بوده که رهبران منتخب را سرنگون کردند و دیگر منتظر یک تحول سیاسی جدید نبود.
پس از اعلام نتایج توسط کمیسیون مرکزی انتخابات، اعتراضاتی آغاز شدند که منجر به برپایی بزرگترین آشفتگی در ۱۰ سال گذشته این کشور شده و آن را در هرج و مرج فرو بردند.
به دلیل اعتراضات، نتایج اعلام شده خیلی زود لغو شدند و در زمان نگارش این مقاله هنوز مشخص نبود که چه کسی می‌تواند تا زمان انتخابات بعدی، رئیس موقت پارلمان باشد.
این اتفاقات، بیشتر کارشناسان را غافلگیر کرد. اما برای عموم مردم قرقیزستان، دلایل وقوع انقلاب سوم در تاریخ ۲۹ ساله این کشور روشن است.
انتظارات زیاد بود. امید زیادی به سیاستمداران جدید بود تا در بهبهه این بیماری همه گیر، که مانند آفتی برای دولت شده است، بتوانند تغییراتی فارغ از ارتباطات الیگارشی و بخش قدرتمند و ثروتمند جامعه ایجاد کنند. مردم خسته بودند.
همچنین دعویه‌های فساد در میان سران به طور آشکار در شبکه‌های اجتماعی مورد بحث قرار گرفته است. قابل توجه است که خانواده متریماو، حامی اصلی حزب مکنیم قرقیزستان، که یک چهارم آرا را به دست آورد، نقش اول یک سری تحقیقات توسطOCCRP ، کلوپ و دیگر خبرگذاری‌ها شد که دامنه فساد اداری و اقدامات تجاری غیرقانونی اعضای آنها را که بسیاری از ایشان هنوز هم پست‌های عمومی دارند را آشکار کرد. سوء مدیریت بیماری همه گیر ویروس کرونا که به اقتصاد ضربه زده است نیز به این اختلاف نظرها دامن زده. اما قدرت‌های حاکم برای ماندن در جایگاه خود، بسیج شده‌اند.
در این انتخابات شاهد استفاده بی‌سابقه‌ای از منابع اداری بودیم، اصطلاحی که برای توصیف فشار وارد شده بر کارمندان دولت برای رأی دادن به نفع حزب حاکم، در این مورد «بیریمدیک»، استفاده می‌شود. گزارش‌های مربوط به خرید رای نیز گسترده بود.
بر اساس گزارش پایگاه خبری کلوپ، که تصاویر رأی دهندگان را برای دریافت رشوه منتشر کرده بود، به رأی دهندگان که در اثر رکود اقتصادی فقیر بودند، حتی ۲۵ دلار برای رای دادن به نفع احزاب اصلی پیشنهاد داده شد.
گفته می‌شود حزب مکنیم قرقیزستان، با حمایت مالی راییمبک ماتریماو، مشتاق پرداخت هزینه رای بود. اما در قرقیزستان معاصر، که رسانه‌های اجتماعی به طور فزاینده‌ای قدرتمند عمل می‌کنند و رهبران و چهره‌های سیاسی جوان می‌توانند به راحتی بر افکار عمومی تأثیر بگذارند، پنهان سازی تقلب در انتخابات غیرممکن است.
جامعه قرقیزستان سیاسی و پویا است و برخلاف همسایگان خود، به آشوب سیاسی عادت کرده است. این بار اما انقلاب نه تنها به شکل حقیقی، بلکه به صورت آنلاین و مجازی نیز در حال وقوع است. در مقایسه با شورش ۲۰۱۰، جامعه قرقیزستان در سال ۲۰۲۰ آگاه‌تر است و تشنه تغییر می‌باشد. اما سران کشور نیز برای حفظ وضع موجود می‌جنگند.
باید دید چه کسی برنده خواهد شد.

                                                                                                                                                                                                                      پایگاه خبری الجزیره