حشمت رضائی/ کارشناس انرژی

 آنچه در ابتدا ذهن همه را درگیر می کند این است که چرا و چگونه در این زمان، کویت برای ایران عرض اندام می کند.

به گزارش وطن آزاد، در ابتدا به مختصات میدان آرش و ارزش آن اشاره ای خواهم داشت؛ یک میدان گازی در خلیج همیشه فارس بین آب‌های استان بوشهر، کویت و عربستان سعودی وجود دارد که ما ایرانی ها آن را آرش و طرف مقابل آن را الدره می نامد. در مختصات دریایی و تمام نقشه‌های بین المللی، حد و مرز این میدان کاملاً واضح و قابل دفاع است و مطابق نقشه های جغرافیایی آبی مورد تائید جمهوری اسلامی ایران، ۴٠٪؜ از این میدان در آب های کشورمان و ۶٠٪؜ دیگر در آب های دو کشور کویت و عربستان قرار دارد. این میدان هم راستا با میادین اسفندیار و فروزان بوده که بین ایران و عربستان مشترک است و سالها دو طرف بدون هیچ‌گونه مناقشه ای از آن بهره بردای می کنند ، اما در مورد میدان آرش کویتی ها با کمک عربستان ادعای مالکیت آن را داشته و دست پیش‌تر گرفته و اعلام کرده‌اند ایران هیچ سهمی در آن ندارد، ولی آنچه مشخص است، در تمام نقشه های بین المللی به طور واضح آمده که بخش زیادی از میدان آرش در آب‌های سرزمینی ایران است، ولی نباید فراموش کنیم که درباره ترسیم مرزها و چانه زنی های این سه کشور همسایه از گذشته تاکنون مباحثی مطرح بوده، ولی در دیپلماسی کشور کوچک کویت چه تدابیری وجود دارد که به خود اجازه داده در شرایط کنونی و در برهه توافق بین عربستان و ایران سنگ‌اندازی نماید نکات مختلفی وجود دارد. اینکه احتمالاً فکر می کنند این موضوع ممکن است ایران را در وضعیت انفعال قرار دهد و ایرانی ها از ترس بهم خوردن توافق با عربستان در یک موضع ضعف با سعودی ها و عواملی از این دست قرار بگیرند، اما نباید فراموش کنیم که این یک سناریوی جدی از طرف آمریکا و انگلیس برای پیش انداختن کویت و دخیل کردن عربستان و به نوعی کم رنگ کردن این توافق است.

 اما امروز نقش دیپلماسی وزارت نفت و وزارت خارجه بسیار مهم است. آنچه به شخصه به آن معتقدم  این است که به دور از جریان های داخلی در کشور و همچنین نزدیک شدن به انتخابات پیش رو، حواس ما باید به سناریوی سخت تر باشد تا خدای ناکرده با یک تحلیل و اقدام نابجا وارد منازعه با کشورهای دیگر منطقه قرار نگیریم.